Կիսելը միայն տնտեսագիտական կատեգորիա չէ

Էս սիրային ակտի անհամ ձգձգվող նախերգանքի ընթացքում, իրականում միակ խելացի քայլը, իրենց գործառույթներով իրարից 27000 կիլոմետր հեռու գտնվող նախարարությունների կիսելն էր:

Սիրուշ տատու աչքերը քոռանան: Մարդկանց ունեցած չունեցածը որ ամեն օր կիսում են, մեկը ծպտուն չի հանում, հիմա որ նախարարությունն են կիսում` խառնվել են իրար, որ ինչ անեն?
《Այո-ի》 նվիրյալներից մեկը չկար, որ սրանց ասեր` սահմանադրության մեջ նախարարությունների քանակը սահմանափակ չամրագրեին: Որ, որ պահին ուզեին (նոր կլիենտներին հանրապետականացնելու ժամանակ), ասենք սփյուռքի նախարարությունը կարող էին մոտ 200 մասի բաժանեին` Վանուատույի կտորը տային ԿՌԱԿ-ին Սոմալիինը` ԲՌԱԿ-ին, Լաոսինը` ԴՈՒՌԱԿ-ին, հլը տակը մի 197 հատ էլ ամբախ զամբախ նախարարությունիկներ էլ կմնար...