Երեկվա հանրաքվեն փաստեց, որ Հայաստանում հարց լուծողը քուչի տղեն է

Ավելի լավ է՝ ամենքս մեզ համար ու նաև ընդհանուր հետևություններ անենք հանրաքվեի արդյունքների վերաբերյալ։

Երեկվա հանրաքվեի արդյունքները գալիս են փաստելու մի քանի առանց այդ էլ ակներև իրողություն.

Հայաստանում հարց լուծող է քուչի տղեն:
Հայաստանում իշխանությունն ինչքան ուզում՝ էնքան խփում ա:
Հայաստանում ընտրակաշառք վերցնել ու դրանից բխող ընտրություն չանելն ավելի ամոթ ա, քան ստրուկի պես ապրելը: Աղչի դե լավ, ամոթ ա, փող են տվել մարդիկ, իյա...
Հայերս հասարակ մաթեմատիկա չգիտենք ու չենք կարողանում 5000-ը բաժանել մի 5 տարվա մեջ ու հասկանալ, որ տարին հազար դրամով սկի գազի համար լուցկի չես առնի:
Անտարբերներս ու ամեն ինչից զզվածներս զգալի տոկոս ենք կազմում:
Հանրաքվեի գնալը լավ տղու քվոր հագով չի, եթե էդ լավ տղեն տասովշիկ չի: Երիտասարդ աղջիկների երևի 70 տոկոսը չի գնացել քվեարկության:
«Մեկ ա՝ մեզնից բան չի կախված». իրոք, եթե երկու տղուց մեկի վրա գոնե բան կախված լիներ, էս օրին չէինք լինի:
Ցինիզմն ու անպատժելիության մթնոլորտը Հայաստանում անցել է թույլատրելի բոլոր սահմանները: Ին- որ Ճ կարգի պաշտոնյայի շոֆեռն էսօր լիքը մարդու համար կարա պռախոդ լինի:

Հիմա լավերի մասին.

Որ ընտրատեղամասին տիրություն անող ա եղել, «Ոչ»-ը հաղթել ա:
Ընդդիմությունն արդեն դառնում ա ժողովուրդը, ոչ թե ինչ-որ կիսագրագետ կամ թեկուզ և գրագետ՝ ուղեղը թափած:
Վարչական ռեսուրսի մի ստվար զանգված իշխանություններին քաշել ա հաստատ՝ թաքուն «Ոչ» քվեարկելով:
Ժողովրդի համբերության բաժակը լցվել ա, ու էնքան էն հաբռգել, որ վրից լայեղ չեն անում ֆռթցնեն գոնե, իսկ դա չի կարա մի օր չպայթի:

Մի խոսքով, կամ ամեն ինչ լավ ա լինելու, կամ էլ շատ վատ: Սրանից էլ վատ: