Երբ թուրքական զինուժը ռմբակոծում է քրդերի բնակավայրերը, մտածում եմ, որ այո՛, բոզին բոզություն է հասնում:
Թուրքերի հետ հաշտվելու տեսական հնարավորություն ունենք: Եթե նրանք ընդունեն, ներողություն խնդրեն, սիմվոլիկ փոխհատուցում տան, ապա հաշտությունը հնարավոր է:
Իսկ ահա քրդերի հետ հաշտությունը բացառվում է:
Նրանք օգտագործեցին թուրքերին ու բռնատիրեցին մեր հայրենիքը: Այսօր էլ խիտ կերպով բնակեցնում են այն:
Ցավոք, քրդական պետության ստեղծումը միայն ժամանակի հարց է: Ի՞նչ կլինի, եթե թուլացած Թուրքիան Հայաստանին զիջի քրդաբնակ որոշ շրջաններ: Այդ ժամանակ ստիպված պիտի լինենք հրապարակորեն հրաժարվել:
Միայն Նախիջևանի միացումն է, որ իրապես անհրաժեշտ ու անվտանգ է մեզ: