Թե ինչ հասկացավ Գաբրիել Գարսիա Մարկեսը «50-ից հետո»

35 տարեկանում հասկացա, որ ապագան այն չէ, որ մարդ ժառանգում է այլ այն որ ինքն է կառուցում:
40 տարեկանում սովորեցի` երջանիկ լինելու գաղտնիքը այն չէ, որ ինչ սիրում ենք, այն էլ կատարում ենք, այլ այն, որ մեր կատարած գործը սիրում ենք: 
45 տարեկանում սովորեցի, որ կյանքի 10 տոկոսը պատահականություններ են եւ 90 տոկոսը մարդկանց ռեակցիաներն են դրանց նկատմամբ:
50 տարեկանում ընկալեցի, որ գիրքը մարդու ամենալավ ընկերն է եւ կուրորեն ինչ-որ բանի հետեւելը` նրա թշնամին: 
55 տարեկանում հասկացա փոքր որոշումները պիտի ուղեղով կայացնել եւ մեծ որշումները` սրտով:
60 տարեկանում հասկացա, որ առանց սեր կարելի է նվիրվել, բայց առանց նվիրվելիու երբեք հնարավոր չէ սիրել: