ՁՄՌԱՆԸ դժվար է նկատել օր օրի երկու աստիճանով մոտեցող գարունը...
Մտածում եմ.
Ժողովրդի բացությունը մոտ երեք ամիս է՝ նկատում եմ:
Լավատեսությո՞ւն է, թե՞ անհուսությունից ծնված լավատեսություն։
Պետք է որ գայինք, հասնեինք ներհասարակական ճգնաժամի մի կետի, որից հետո կամաց-կամաց կերևակվեր ինքն իր ինքնության մեջ եփած, ինքն իրեն տեր ու գիտակից (անկախությունը Սովետ թալանել չէր, այլ հանապազ աշխատանք) տեսակ։
Գիտեմ, որ համաձայնել չենք կարող, բայց արդեն...