Որոշ մտքեր մեր պատմության մասին

Վերջին օրերին դարձյալ տարբեր քննարկումներ նկատեցի Հայրենական պատերազմի մասին. ոմանք ասում են՝ մեր հաղթանակն է, ոմանք ասում են՝ կապ չունենք դրա հետ, իսկ ոմանք էլ, քաղաքականապես չընդունելով ԵԱՏՄ-ն ու Մաքսային Միությունը, արժեզրկում են մեր պապերի մղած պատերազմը։ Չեմ ուզում քննարկել, թե ով է իրավացի, ով՝ ոչ։ Ընկալումների ու մի քիչ էլ ճաշակի հարց է։ Հիշեցնեմ, որ 89-91 թվականներին նույնպես սկսեցին քննադատել Հայրենականը, վետերաններին ու հերոսներին մոռացան։ Բայց որոշ ժամանակ անց հասկացան, որ զինվորին մոռանալ չի կարելի, որ ցանկացած պատերազմի վետերան կռվել է իր հայրենիքի պաշտպանության համար, ու սուսուփուս նորից սկսեցին նշել Մայիսի 9-ը։ Կյանքն այդպես է։ Ասեմ նաև, որ սեփական պատմությունից խուսափելը երբեք հաջողության չի բերում։ Պատմությունը պետք է ուսումնասիրել ու հնարավորինս օբյեկտիվորեն ներկայացնել։ Ինչքան շուտ, այնքան լավ։