Անամոթն ապաշնորհ ու խալխի երաժշտություն փչող դուդուկ նվագողը չի, այլ էդ անճոռնի երաժշտություն կոչվածի տակ տռճիկ տվողն է

էս ի՞նչ կարգի է ամեն բան ապականվում։ Լավ, եթե հուսահատ ու քծնող բիձեքը պարեին դուդուկչիի նետած փշրանքներին արժանանալու համար, բայց երիտասարդնե՞րն էլ: Ես գոնե լավ է՝ հիասթափվածությունս լռությամբ եմ խեղդում, բայց ո՞նց են կարողանում այդքան բնական դերասանություն անել ու անգամ դուդուկչիստի դուդուկի պիպիչը որպես ռիարիտետ իկոնա սարքել: Ախր էդ ամենի համար էլ է տաղանդ հարկավոր... Մարդկային տեսակի Հանճարեղ իզգոյների համատիրության ականատեսն ենք դառնում...