Աշխարհում չկա բան հասկացնելու մակարդակում շահած մարտ

Թուրքական դեսպանատան վրա կրակող տղան դեռ հայրենասեր չէ, տվյալ արարքի ու մեր ապագայի նկատմամբ անզգույշ ու մոլոր բառերով արձագանքած Արա Աբրահամյանին կատեգորիկ շեշտով հակահայ հռչակածներն առավել ևս հայրենասերներ չեն...
Բոլոր դարերում ու անխտիր բոլոր վայրերում այսպես կոչված երջանիկներին, հաջողակներին, հռչակավորներին, և վերջապես փողավորներին որքան ավելի բարձր են Ծափահարել, նույքան ավելի ցածրորեն ատել են հոգու խորքում ու երբ պահը համեցել է քացու տակ առնելու, առանց վարանելու, սատանայական խինդով ու իգռոկի ազարտով` շըրը՛խկ...: Իսկ Մեզանում, հատկապես:
հեռուստացույցի էկրաններից պատերազմի ընքացքին հետևած քանի-քանի չստացվածներ են դավաճան հանել Վազգեն Սարգսյանին....
ցանկացած Ժողովրդի ազգային-մշակութային Նիշը բարձր պահելու ունակ Վարդգես Պետրոսյանին քանի քանիսն էն անարգանքի սյունին գամել գրական հերոսի շուրթերով թուրքի հասցեին ոչ հանրահաճո միտք արտահայտելու համար:
Շենքերի վրա կրակողը հերոս չէ....Հերոսը Թուրքի հետ Դեմառդեմ կանգնողն ու նրա հային սպանելու մղումից հարբած աչքերի կրակը մարողն է...:
Աշխարհում չկա Բան հասկացնելու մակարդակում շահած Մարտ: 
Մարտը կոնկրետ են շահում...Մարտադաշտում ու իրական հերոսներով: