19:20 , 21 մարտ, 2015
34-ամյա Մարի Դելանոտեն իր չորրորդ երեխային էր սպասում։ Հղիության ընթացքում նա կոկորդի վարակ ստացավ ու դեղամիջոց ընդունեց դրա դեմ։ Մարիի մոտ ստրեպտոկոկ A հիվանդությունը զարգացավ։ Դեղորայքային բուժումը բացասաբար էր անդրադարձել պտղի վրա, ինչի պատճառով նրան տեղափոխեցին հիվանդանոց, որպեսզի հղիության վերջին ամիսներին նա բժիշկների հսկողության տակ մնա, սակայն բանը վերջին ամիսներին չհասավ. հիվանդանոց տեղափոխվելուց երկու օր անց՝ նախատեսվածից 4 ամիս շուտ, ծնվեց փոքրիկ Էլոիզեն։ Էլոիզեն այնքան թերքաշ էր, որ Մարին ոչ մի ցավ չզգաց ծննդաբերության ընթացքում։ Վաղաժամ ծնված նորածնի քաշը կես կգ էլ չկար։

Նա ձեռքիս չափ էր ու տեղավորվում էր մի ձեռքիս վրա։ Նա իսկապես շատ փոքրիկ էր։ Բարեբախտաբար, ես հիվանդանոցում էի փոքրիկիս ծնվելիս, ու բժիշկներն անմիջապես թթվածնային բարձ տվեցին նրան։

Էլոիզը ոչ միայն թերքաշ, այլև հիվանդ էր ծնվել։ Նա մորից վարակվել էր ստրեպտոկոկ հիվանդությամբ։ Նորածնի մռութիկն ամբողջովին ցանով էր պատված, նա այնքան փխրուն էր, որ թվում էր, թե ուր-որ է շունչը կփչի։ Երեխան նաև ուղեղի թեթև վնասվածքներ ուներ։ Մի խոսքով, բժիշկները ոչ մի երաշխիք չէին տալիս, սակայն միաժամանակ ամեն ինչ անում էին երեխայի կյանքը փրկելու համար։ Այնուամենայնիվ, Մարին մի տեսակ ներքին հանգստություն ուներ։ Նա վստահ էր, որ ամեն ինչ լավ է լինելու։ Մինչ բժիշկները գործադրում էին ավանդական բժշկության մեթոդները, Մարին փորձում էր լրացնել բուժումը ռեյկիով։ Նա իր աշխատանքը կոչում է հոգևոր բուժօգնություն։
![]() |
![]() |
Հարցազրույցի ընթացքում Մարին ասել է.
Նրա ֆիզիկական ուժերի մարտկոցն ասես նստած լիներ, իսկ իմը՝ լեփ-լեցուն, ուստի ձեռքերս նրա վրա դնելով՝ ես լիցքավորում էի նրա մարտկոցը։

Էլոիզեի մայրիկը հավատացած է, որ իր երեխայի կյանքը հաջողվեց փրկել բժշկության այս 2 տեսակների համադրության շնորհիվ։ Նա հավատում է մտքի ուժին ու գտնում, որ իր դրական նախատրամադրվածությունը շատ է օգնել երեխայի ապաքինմանը։

4 ամիս ու 2 օր հիվանդանոցում անցկացնելուց հետո երեխային ի վերջո դուրս գրեցին։ Նա դեռևս 8 ամիս պետք է թթվածնային բարձ կրեր։ Դա մի շարք անհարմարություններ էր առաջացնում։ Թթվածնային բարձը նրա վրա էր լողանալիս, զբոսնելիս, ուտելիս, մի խոսքով, ինչ էլ որ աներ երեխան, թթվածնային բարձը նրանից հանել չէր կարելի։ Սակայն կարևորն այն է, որ երեխայի ծնողների հոգատարությունն ու բժիշկների ջանքերը հանգեցրին ցանկալի արդյունքին։ Սովորաբար վաղաժամ ու թերքաշ ծնված երեխաների մոտ առաջանում են տեսողական խնդիրներ, անգամ կուրություն, աճի, հենաժարժողական համակարգի ու մտավոր զարգացման խանգարումներ, սակայն Էլոիզեն ամբողջովին ապաքինվեց։ Նա հիմա իր հասակակիցներին չի զիջում քաշով։ Այդքան փոքր քաշով ծնված տաս երեխայից մեկն է լիովին բուժվում։ Էլոիզեն հենց այդ երջանիկներից է։ Նա ներկայումս իր հասակակիցների մեծ մասին չի զիջում իր քաշով։ Նա դեռ երկու տարեկան չկա, սակայն արդեն մսուր մանկապարտեզ է գնում։ Մարին ասում է, որ նա շատ առանձնահատուկ է։ Իր համար իր բոլոր երեխաներն են առանձնահատուկ, սակայն քանի որ Մարին հատկապես դժվար ուղի է անցել Էլոիզեի հետ, նա հատուկ հոգատարությամբ է վերաբերվում նրան։
