Թալանելուց հետո մի հատ էլ պետության վզին բեռ պետք չի վերցնել

Նախագահների թոշակի օրենքն են քննարկում. ցմահ ապահովություն, կացարան և պաշտպանություն են նախատեսում: 
Ճիշտ կլիներ՝ նրանք ապրեն ոչ թե սենց ջերմոցային վիճակում, այլ զոհված զինվորների ծնողների, սպանված քաղաքական գործիչների զավակների, գերակա շահ հռչակած քանդած տներից վտարվածների կողքը և պաշտպանվեին այն նույն թաղային ոստիկանով, ինչ մնացած ժողովուրդը, ստանային այնքան թոշակ, որքան ուսուցիչը:
Թալանելուց հետո մի հատ էլ պետության վզին բեռ պետք չի վերցնել անարժանների համար։