Փտր 27, 00:02

կանգնած ես ճանապարհին
ձեռքդ առաջ պարզած

վերարկուդ մինչեւ կոկորդ քաշել ես
եւ ճոճորվում ես ցրտից
հենվելով մեկ աջ
մեկ ձախ ոտնաթաթիդ

նիհար ես
մորուքդ շեկ
մազերդ կարճ
անծանոթ մարդ լինեիր
հաստատ մտածելու էի՝ տեղացի չի

ուսապարկդ ձախ կողմից
ձգվել, հասել է ուսիդ եզրին
ուր որ է
տատանումներիցդ ընկնելու է
շագանակագույն դարձած ցեխոտ փողոցին

աչքերս կկոցում եմ
ավելի պարզ տեսնելու, ուսումնասիրելու համար
նկատում եմ՝ աչքերդ թրջվել են
հավանաբար ցրտից

նկատում
կողքովդ անցնում, գնում եմ
քանի որ ես չունեմ
քեզ անձեռոցիկ առաջարկելու ոչ մի առիթ