Կարդալ, էլի՛ կարդալ... Չմեկնաբանել, պարզապես Կարդա՛լ

Արվեստը մրցակցում է իրականության հետ նույնիսկ այն դեպքերում, երբ հնազանդորեն վերարտադրում է այն: Ինչը նշանակում է «ոչ-ոքի», եթե խոսենք շախմատային կամ ֆուտբոլային մեկնաբանների լեզվով: Բայց կարողանում է նաև հաղթական հաշիվ գրանցել իր օգտին, եթե համարձակորեն վերակերտում է իրականությունը՝ դառնալով Հոֆման կամ Մարկես, Արշիլ Գորկի կամ Բոսխ, Բերգման, Փարաջանով կամ Կուստուրիցա... Իսկ ե՞րբ է պարտվում արվեստը: Հավանաբար, երբ չի մրցակցում, այլ ընդամենը քարշ է գալիս իրականության հետևից:

Դավիթ ՄՈւՐԱԴՅԱՆ