20:02 , 11 սեպտեմբեր, 2014
ArmnewsTV.am-ը գրում է.
Միգրացիան, կամ ինչպես Հայաստանում է ընդունված ասելը` արտագաղթը ամենից առաջ ընտրություն է, գրեթե այնպես ինչպես ընտրում են ամուսին կամ մասնագիտություն, բայց միեւնույն ժամանակ այդ ընտրությունը արդարացնում տարբեր պատճառաբանություններով: Դրանք կան, բայց գլխավորը երեւույթների ընկալումն է:
Աշխարհում միգրացիայի հոսքերը հաշվելու ճշգրիտ գործիքներ դեռեւս չկան, ոչ մեկը չի կարող հստակ թվերով պնդել, թե որքան մարդ է գնում երկրից: Հայաստանում միգրացիայի մասին հայտարարությունները էմոցիոնալ են ու օգտագործվում են երեք հիմնական տվյալները` Սահմանային անցակետերում մարդկանց քանակը, օդակայանի մարդաշատությունն ու բնակավայրերի չվառվող լույսերը, մինչդեռ միգրացիայի թվերը հայտնվում են սոցիոլոգիական հարցումներում:
Հայաստանից հեռացողների մեջ բավական մեծ քանակ են կազմում աշխատանքային միգրանտները, որոնք գնում են հիմնականում Ռուսաստան, մնացած մասը Եվրոպական երկրներ ու ԱՄՆ: Համաշխարհային բանկի տվյալի համաձայն` 2007 թվականին Հայաստանից հեռացել էր 136 հազար մարդ, 2012-ին` 50 հազար: Գրեթե 3 անգամ պակաս:
Միգրացիան միայն Հայաստանում չեն էմոցիոնալ ընդունում, նույն խնդիրն ունեն գրեթե բոլոր փոքր ու միջին պետությունները` հատկապես հետխորհրդային երկրները: Օրինակ` Մոլդովայում, որի բնակչությունը գրեթե 3 միլիոն 300 հազար է, Համաշխարհային բանկի տվյալով, արտագաղթը տարեկան հասնում է 125 հազարի: Մոլդովացիների հիմնական մասը մեկնում է Ռուսաստան, փոքր մասը` Եվրոպական երկրներ:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ