20:16 , 10 սեպտեմբեր, 2014Maxim ամսագրի ռուսաստանյան կայքում մի հիանալի հոդված է հրապարակվել, որը պարզապես չէինք կարող չթարգամնել ձեզ համար, որովհետև այն շատ դրական ու շատ զվարճալի էր: Ուստի կարող եք վայելել այն ստորև.
«1896, Գնացքի ժամանումը Լա Սյոտա կայարան
Չնայած կինոնկարի սյուժեի պարզունակությանը, Լյումյեր եղբայրները այնուամենայնիվ մի քանի կիքսեր թույլ տվել են իրենց աշխատանքում: Ինչպես գիտեն բոլոր կինոմանները, մոտավորապես 5-րդ վայրկյանին եթե ուշադիր նայեք, ապա կարող եք տեսնել, որ հանդիսատեսի վրա սլացող շոգեքարշի ծխնելույղզից երևում է մարդու մերկ ոտք:

Սակայն հետո, երբ գնացքը կանգ է առնում և ուղևորները սկսում են դուրս գալ վագոններից, ի հայտ է գալիս առանց տաբատի մի ուղևոր: Դատելով նրա ոտքի վրա դաջված խարսխից, դա հենց այն մարդն է, ով իր ոտքը դուրս էր հանել գնացքի խողովակից:

2000. Գլադիատոր
Պատմական ֆիլմ նկարահանելն անշնորհակալ գործ է, որովհետև միշտ կգտնվեն խելոքներ, որոնք կկառչեն ինչ որ աննշան դետալից, բայցևայնպես… ուշադրություն դարձրեք գեներալ Մաքսիմուսի ձեռքին… դա ձեզ տարօրինակ չի՞ թվում:


1969. Անապատի սպիտակ արևը
Սովետական կինեմատոգրաֆիան ևս անթերի չէր: Օրինակ՝ դու չե՞ս կարծում, որ բավականին տարօրինակ է տեսնել դահուկների հետքեր անապատում՝ Սուխովի ու Սաիդի հանդիպման դրվագում:

Սովետական կինոարդյունաբերության եվս մի կիքս. դժվար թե Լեոնիդ Գայդայը դիտավորությաբ ձկնորսության դրվագում վառվող մարդու ընդգրկած լիներ: Այրվող դմբոն զվարճալի շարժումներ է անում ձեռքերով, հետո կորցնում է հավասարակշռությունը, ընկնում է և կորում է կադրից:

Մաուգլիի երրորդ սերիայում մուլտֆիլմը ստեղծողները մի լուրջ բացթողում են թույլ տվել: Նման անուշադրության օրինակ կարելի է նկատել այն դրվագում, որտեղ մաուգլին լիանայից-լիանա է ճարպկորեն ցատկում:


Էլդար Ռյազանովն ի՜նչ խոսք, մեծ ռեժիսոր է, բայց նրա կիքսերն էլ փոքր չեն: Եթե ուշադիիր ուսումնասիրենք Կալուգինայի աշխատասենյակը, ապա կտեսնենք, որ նրա էլեկտրոնային հաշվիչ մեքենայի մոնիտորին Windows-ի լոգոն է երևում:

1997. Հինգերորդ տարրը
Ցանկացած նկարիչ էլ ունի երևակայելու իրավունք, բայց այս մի դրվագում համարում ենք, որ Լյուկ Բեսսոնը կիքս է թույլ տվել՝ Կորբեն Դալլասի սենյակում կախելով «Земляне» խմբի պոստերը:

Հիշո՞ւմ եք այս գեղեցիկ կադրը, որտեղ Ճնճղուկ Ջեկի նավը սլանում է բացված առագաստներով… եվ երկնքում երևում է ինքնաթիռ, իսկ հետևի պլանում՝ ավիակիր… իսկ ձախից էլ երևում է սուզանավի պերիսկոպ…

1973. Իվան Վասիլյեվիչը փոխում է մասնագիտությունը
Քանի որ ֆիլմը ինչ որ չափով գիտաֆանտաստիկ է, մենք աչք ենք փակում պատմական և տեխնիկական վրիպակների վրա, բայց այ այս կադրը ստիպում է մտորել. արդյո՞ք նկարահանումների ժամանակ իրոք չի խախտվել ժամանակա-տարածքային կոնտինիումը: Ձեզ չի՞ թվում, որ «Հետ դեպի ապագա» ֆիլմի պրոֆեսսորն այստեղ ավելորդ է:

Ֆիլմի միջի երգը իսկական հիթ դարձավ՝ շնորհիվ իր հաջող մեղեդու ու պարզ բառերի, բայց եթե անգամ երգը հիթ չդառնար, այն կհիշվեր թեկուզ միայն այն բանի համար, որ առաջինը տունը կաատարելիս, գլխավոր դերակատար Նիկիտա Միխալկովի մոտ երևում է օձի լեզու, իսկ երկրորդ տան կատարման ժամանակ լեզուն արդեն սովորական է:

Դրվագում, որտեղ գլխավոր հերոսուհին գալով տուն՝ հայտնաբերում է իր ընկերոջն ու համակուրսեցուն անկողնու մեջ՝ դաջվում է հիշողության մեջ, թեև դրա վերջաբանը տխրեցնում է. գլխավոր հերոսուհի Կարնին փակում է աչքեր, ճչում է, ճանկռում է, մի խոսքով, ամեն կերպ ուզում է ցույց տալ, թե իբր իր մոտ հեշտանք է:

1980. Բեթթլ Կրիկի կռիվը
Առաջին իսկ դրվագում Ջեկի Չանի հերոսը սկում է հարաբերություններ պարզել բռունցքներով և հենց այդտեղ կարելի է նկատել հերթական կիքսը. երբ Չանը հարվածում է՝ նրա մոտ սովորական բռունցք է, բայց երբ Ջեկին բացում է բռունցքը, ապա տեսնում ենք, որ նրա ձեռքը 7 մատ ունի:




Նայելով Տրինիտիի ափի կյանքի գծին, տարակուսանք ես ապրում:
