Ամենաուժեղ օտարալեզուների դեմ պայքարողները մեր տաքսիստներն են

Երեկ գիշերը, ես, շոռտիկով ու նոութբուկի պայուսակով, ասի կայֆավատ անեմ տաքսիստի վրա:

Վեռնիսաժի մոտ կանգնեցրի մի հատ վռոդե բի պորյադոչնի տաքսի/:

- Подбросите до 2-го Масива
- Да, брат, канешно, куда хочешь туда и поедем.

-Брад, первираз тут?
-Ага, так красиво тут у вас
-Да, хочешь щас поедем Манумент, город сверху увидешь?
- Нет , спасибо!
-Аткуда приехал
- Москва
-Ааааа, я там бивал , служил (մի բան ջոկել, տաքսիստներին, որ քաղաքի անունը տաս, Հայաստանից դուրս, միշտ տեղ ծառայել են), харошие друзья там.

Սաղ ճամփեն, կպած ուզում էր չերեզ Աշտարակ Մոսկվա քշեր, անընդհատ ուղղում էի, ասում էի, չէ սենց գնանք: 

Վերջապես հասանք տուն:

-Сколько с меня
-Сколько дашь, дашь брат
-Нет, ну конкретно скажите
-Ну брат вабще 5 000 берем, но тебе, цавд танем 4 000, просто, Москва я служил, друзья, земляк, понимаешь?

-Ախպեր , էս ինչ թվեր ես կրակում

Տաքսիստի դեմքը այլալվեց, ալեկոծվեց, երբներանգավորվեց:

-Իյա, հայես, ախպեր:
- Հա, հենց սկզբից էլ հայ էի, ասի , չէ?
- Բա խի ես ռուսերեն խոսում
- Լավ անում, ինչ կարևոր ա?
- Բա ես էլ ասի...
- Դու մի ասա, էս հազար դրամդ վեկալ:

Մի օր առաջ, աներձագիս, ում ուզում ենք Մասկվաներից հայրենադարձնենք, մի հայվան Օպեռայից երրորդ մաս տարավ չերեզ մասիվներ, յանիմ ռազվորոտի տեղ չկա...

Մյուս ուկրաինացի ծանոթիս, աերոպորտից չերեզ Էջմիածին բերին տաս հազարոով....

Հ.Գ.
-Ախպեր, բայց դե մի հինգ հարյուր դրամ էլ տայիր
-Ինչի
-Մանթո եմ...
:)