Սիրված ու հայտնի արտահայտություններ «Հարսնացուն Հյուսիսից» ֆիլմից

Ինչպես իր ժամանակին գրել է Մովսես Խորենացին, մենք թեպետ փոքր ժողովուրդ ենք, սակայն մեր աշխարհում  հիշատակության արժանի շատ գործեր են կատարվել:  Այդպիսի մեծագործություններից է, իրոք մեր հայկական կինոն: Մերժողովուրդը ոչ միայն սիրում, այլև պաշտում է հայրենական ֆիլմերը:  Ու ոչ միայն այն պատճառով, որ այնտեղ խաղում էին իրոք փայլուն դերասաններ, այլև` որ այդ ֆիլմերն ունեին հրաշալի սցենարիստներ:  Ու հերոսների լեզուն էլ այնքան վաք ու «համով» էր, որ այդ ֆիլմերի բազմաթիվ արտահայտություններ ու դարձվածքներ դարձել են թևավոր խոսքեր և օրգանապես մտել մեր լեզու, և մենք առօրյա կյանքում օգտագործում ենք դրանք` հաճախ անգամ չմտածելով, թե որտեղից են:  Հավանաբար, չկա հայկական որևէ ֆիլմ(կամ` անգամ հայ դերասանների մասնակցությամբ, հիշենք «Միմինոն»), որից հետո մենք գոնե մեկ արտահայտություն կյանքում չօգտագործենք, լինի դա դասական գործ` «Պեպո», «Նվագախմբի տղաները», «01-99», ավելի ուշ` « Հարսնացու հյուսիսից» կամ վերջին շրջանի` թեկուզ «Մեր բակը»:

 «Հարսնացու հյուսիսից» ֆիլմին այս իմաստով դասական է, այդ ֆիլմում չկա մի արտահայտություն, որը թևավոր խոսք դարձած չլինի.

• Արտակից խառը հեռագիր ա էկել, բան չեմ հասկանում:
• Ա˜խ, երազս կատարվեց:
• Օնա եշչո մոեվո օտցա նե զնաետ: 
• Ես որ ասում եմ ես` Արուսն էլ հետս ա:
• Ասա քեռիդ աշխարհ տեսած մարդ ա, մի էդ աղջկա նկարն ուղարկի, տես` ինչ՞ ա ասում: Ուրիշները որտեղից որտեղ մարդ են մեջ քցում, որ հետս խորհուրդ անեն, սրա համար` հե՛չ:
• Էս գործին խելքը գլխին մառդ ա պետք:
• Ես էն կողմերում կռվել եմ:
• Բա Արտակը չի ասի`քեռիս ո՞ւր ա:
• Արտակը ղալաթ կանի:
• Դու էլ կգնաս որպես գյուղական ինտելիգենցիայի ներկայացուցիչ:
• Մուրա՛դ, դու էլ աշխատի էն կողմերում չկատաղես:
• Նայած հանգամանքներին:
• Սերոբն էլ կգա, որ էնտեղ ճամփեքին չխեղճանանք:
• Ուրեմը Մուրադը ճամփա գնալ չգիտի, Սերոբը պիտի ճամփա ցույց տա՞:
• Ուրեմը Երվանդը ջութակ-մութակ քոքելով պիտի գնա, ես, որ էս խելքի տերն եմ, չպիտի գնա՞մ:

• Մուրադը էնտեղ կատաղե՛ց, էն կնկա ուշքը գնա՛ց, Արուսը մի բու՛ռ ա դառել:
• Տո ա լա մեզո՛ն, դու սեղան նստո˜ղ ես, կենաց ասո˜ղ ես, բա ինձ չեն ասի` էս ու՞մ ես բերել:
• Ասա ջահել աղջիկ ես, մազերդ ինչի՞ ես բոքս կտրել:
• Աման, թողե˜ք, թողե՛ք իմ յուղով տապակվեմ:
• Էս թազա գցած առու ա էրևում:
• Կոստյու՞մն է, որ քեզ պիտի զարդարե:
• Ամա˜ն, Մուրադ ջան, հանկարծ չկատաղես:
• Մենք Իվանի պոչից պիտի բռնենք:
• Վոտ պրիդյոտ Նատալյա Սեմյոնովնա, ի յա սվոյո մուժսկոյե սլովո սկաժու, ա տո կա՞կ ժե:
• Սկաժի սլովո նաշեվո օտցա:
• Կոտո՞րոե:
• Ա˜զատ, Սե˜րոբ, Մուրա˜դ, ո՛սկի ա, ո՛սկի:
• Ով որ գնում ա, թող նա էլ զեկուցի:
• Մոժետ զավտրա: Ա մոժետ ` պոսլե զավտրա:
• Ա՛յ Մուրադ, դե խեղդում ես, էլի՛, ասեցի բոլոր հարցերը լուծել եմ:

• Էդ թուղթը չպիտի հանեիր:
• Դարձյա՞լ ես  մեղավոր  եղա այս պարագային մեջ:
• Հասկացա՛: Հենց նեղն են ընկնում` Սերոբ, հասի՛:
• Ասենք, ճիշտ ես ասում, խելքս հո հ՛ետս ա:
• Կտեսնես, սա վերջը կռիվ ա գցելու: Ասա ինչ գործ ունես ուրիշի կնկա հետ:
• Որ այդպես է, քեզի հակառակ պիտի երթամ:
• Ասա դուք ո՞ր օրվա ձուկ բռնողն եք, լոպպազ շան որդիք:
• Էտո տոժե յա, Նովի Աֆոն:
• Գլխին բան կար, չճանաչեցի:
• Մարդը պարզորոշ գրած է. «…մեժդու նամի վսյո րեշենո»:
• Ջրի գող էլ դառանք:
• Ուրեմն ես` Փարսադանի տղա Մուրադս, գամ հասնեմ  էստեղ` ինձ ասեն` նե՞տ:

Եվ եվս մեկ անգամ  վայելենք ֆիլմը, որը 100 անգամ էլ եթե  նայես, միևնույն է ամեն անգամ նույն սիրով ես նայում