22:46 , 19 հունիս, 2014Panorama.am-ը գրում է.
Ադրբեջանը փորձում են ներկայացնել որպես Արևմուտքի օրինակելի գործընկեր, սակայն այդ երկրի նվիրվածությունը արևմտյան արժեքներին կասկածներ է հարուցում, հատկապես, երբ խոսքը գնում է մարդու իրավունքների, օրենքի գերակայության և ժողովրդավարական նորմերի մասին: Այդ մասին նշված է ամերիկյան «The Christian Science Monitor» օնլայն թերթի կայքում հրապարակված հոդվածում:
Հեղինակները նշում են, որ Ուկրաինայում դեպքերի վերջին զարգացումների հետ կապված Սվանտե Քորնելը իր`«Ինչու Ամերիկան պետք է ակտիվացնի իր ջանքերը Հայաստանի և Ադրբեջանի մինչև հակամարտությունը լուծման համար» հոդվածում, որը հրապարակվել էր հունիսի 10-ին «The Christian Science Monitor»-ի կայքում, փորձել է համեմատել Ղարաբաղը Ղրիմի հետ: Ընդ որում` նա անտեսել է այս 2 հակամարտությունների միջև եղած կարևոր պատմական, աշխարհագրական, իրավական և քաղաքական տարբերությունները:
Նյութում նշվում է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունը ունի պատմական և իրավական խորը արմատներ, իսկ հակամարտության վերջին փուլը սկսվել է 1988 թ. փետրվարին, երբ Խորհրդային Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի ինքավար մարզի քաղաքացիները խաղաղ ցույցեր սկսեցին, պահանջելով վերամիավորում Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն հետ:
Ադրբեջանական քաղաքներում հայերի նկատմամբ իրականացված ջարդերից հետո լարվածության կտրուկ ավելացումը բերեց լայնածավալ պատերազմի, որը շարունակվեց մինչև 1994 թ. : Ռուսաստանի միջնորդությամբ կնքված հրադադարից հետո, միջնորդի դերը իր վրա վերցրեց Եվրոպայի համագործակցության և անվտանգության կազմակերպության Մինսկի խումբը:
Հոդվածի հեղինակները կարծում են, որ Մոսկվայի դերը այդ հակամարտության մեջ սովորաբար գերագնահատվում է: Միևնույն ժամանակ արհամարհվում է Արցախի ժողովրդի ցանկությունը` ապրել իրենց ընտրած պետությունում:
«Արցախի և Ադրբեջանի միջև պատերազմի ընթացքում Բաքուն իր բանակ էր վերցնում աֆղան և չեչեն մուջթահիդներին, որոնցից շատերը այնուհետև տեղափոխվեցին Հյուսիսային Կովկաս, ձգտելով ջիհադ իրականացնել և դրանով իսկ սպառնալով Ռուսաստանի ազգային անվտանգությանը: Հաշվի առնելով Ռուսատանի աշխարհագրական դիրքը և Հյուսիսային Կովկասում նրա ունեցած խնդիրները, Մոսկվան չի կարող անտեսել խաղաղ գործընթացը Արցախում», -գրված է նյութում:
Նշվում է, որ ԱՄՆ-ն ևս ակտիվ մասնակցություն է ունեցել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում հակամարտության կարգավորման գործընթացին: Դրա օրինակներից մեկն է հանդիսանում ԱՄՆ-ի բանակցությունները Քի-Վեսթում 2001 թ. ամռանը, որի ժամանակ կողմերը խաղաղության հաստատմանը այնքան մոտեցել, որքան չէին եղել հրադադարի հաստատման պահից ի վեր:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ