Ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ՝ ապարդյուն ... քանի որ փորձելով մոռանալ , ավելի եմ տարվում քեզնով , ավելի եմ ապրում քեզնով , ավելի եմ շնչում քեզնով .... Ավելի ու ավելի եմ ՝ սիրում , կարոտում քեզ ... Ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ես գիտեմ ՝ որ կմոռանամ անգամ ՝ անունս , բայց երբեք քեզ ... Միթե՞ սերն այսքան ուժեղ ու վեր կարող է լինել ինձնից .... Ես այն չեմ , ես գիտեմ , որ արդեն թույլ եմ , ու մոլորվել եմ իմ իսկ զգացնունքի , իմ իսկ սիրո ՝անդունդում ... ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ավելի է ուղեղումս տպվում քո պատկերը , քո աչքերը , քո ժպիտը ...ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ՝ ապարդյուն ....