Հրանտ Մաթեւոսյանը՝ Վազգեն Սարգսյանի մասին

.... Հանձին Վազգենի հայրենի գրականությունը հայրենիքի քաղաքականության, դիվանագիտության, պետական և բանակային շինարարության, պատերազմի և խաղաղության հայրենի նոր իրականություն էր ուղարկում իր ամենալավը, որ կարող էր, նրան, որ դրվագվելու էր մաքուրնձի պես, նրան, ով ծնվել էր հաղթանակի և ուրախության հրճվանքով առլեցուն, նրան, ում հակացուցված էր հոգևոր ժանգը՝ բողոքավորի, գանգատավորի, միշտ ուրիշին, միշտ քեզ մեղադրողի տեսք առած, նրան, ով հաղթանակի և ուրախության հրճվանք էր ճառագում, երբ խաղադաշտում կարողանում էր թեկուզ դաղալությամբ պարտությունից մի կերպ պրծնել...