Կրակ անելու ընթացքը կամ կուժ քեզ եմ ասում կուլա դու հասկացիր

-Նայում ես ու տեսնում «ածխացած» վիճակ:Թվում է ,թե չկա ելք ու փրկություն:Քայլ անողն իր գործն անում է ու համատարած մութի մեջ վառվում է լույսը,բայց նրան շրջափակում են ու թվուիմ է թե հանգցնում:զիհարկե,կայծն էլի մնում է որպես կայծ ,ուղղակի ամբողջ խավարի մեջ նրա լույը թվում է,թե չի նկատվում...թվում է ,թե շարունակվում է մնալ նույն ածխացած վիճակը...Բայց վառված կայծը,շարունակում է իր ընթացքը ու ածուխները նախ չորանում են,ապա սկսում ջերմանալ,ապա կպնում է նաև նրանց կրակը:Ուղղակի ,քանի որ քանակը շատ է ,այն սկսում է տակից ջերմանալ՝ներսից ու նորից կողքից նայողի համար,թվում է ,թե կայծի արած գործը անիմաստ էր...Մեկը մեկին փոխանցելով ներքին ջերմեությունը ,բերում են այն պահը,երբ ածուխների ներքևի ողջ հատվածն արդեն սկսում է աշխատել ու իր ջերմությունը փոխանցել հենց իր վերին շերտերին...Ու գալիս է պահը,երբ բոցը տակից վերև է ելնում...Իսկ մինչ այդ ,մինչ այդ երևում է միայն կայծը ու չի ընդունվում...