Դու լուսավոր ես...

11:03 , 19 դեկտեմբեր, 2013

 

Քո սառն աչքերի պարիսպված խորքում,

Քո սառն հոգին է լույսին սպասում,

Փակ են դռներդ, հոգիդ, սիրտդ փակ,

Դու հավատում ես լոկ քո դիմակին,

Աշխարհը նույնպես խաբվեց դիմակիդ:

Սակայն սիրելիս ես չեմ հավատում,

Զի քո մերկ հոգին ինձ հետ անկեղծ է,

Անկեղծ է այնպես,

Ինչպես անկեղծ են պատերազմելիս:

Եվ այս լռելյայն թոհուբոհի մեջ,

Ես տեսնում եմ քո և քո կերպարը,

Դու լուսավոր ես,

Որքան էլ ինքդ այդ սև վահանով քո լույսը ծածկես,

Մեկ-միևնույնն է, ես տեսնում եմ այն,

Քանզի քո լույսն էլ լույս է աղերսում,

 

Փնտրում սրբության օվկիանը հսկա…