Ջուլիանս Բարնս


18:02 , 14 նոյեմբեր, 2013

julianbarnes2011-482x298

Կյանքը մի ընթացք է, որի ժամանակ քո բոլոր թույլ կողմերը անխուսափելիորեն բացահայտվում են: Երբ մեկի հետ երկար ես ապրում, ապա հետզհետե կորցնում ես նրան ուրախություն պարգևելու ընդունակությունը, իսկ ահա ցավ պատճառելու ընդունակությունը նույնն է մնում: Դուք նկատե՞լ եք, որ երբ մարդու մասին ասում են, թե նրան ճանաչում են երկար տարիներ, ապա դա միշտ նշանակում է, որ հիմա նրա հասցեին ինչ-որ ստորություն կասեն…

Ես վստահաբար գիտեմ` կա օբյեկտիվ ժամանակ և կա սուբյեկտիվ ժամանակ, որը դու կրում ես դաստակի ներսի կողմում` այնտեղ, որտեղ զարկերակն է: Եվ քո սեփական, այսինքն իսկական ժամանակը չափվում է հիշողության հանդեպ քո վերաբերմունքով: