Լևոնի ժամանակ, եղելա թունելի նման.Շուրջը մութ, բայց առջևում լույս,հույս.....ռոբիկի ժամանակ, եղելա ավտոբուսի նման.մեկը քշումա,մի քանի հոգի նստած են, մնացացը թփրտում են...Սերժի ժամանակ ել, կինոի նման ա.Բոլորը սպասում են սեանսի ավարտին...:)))
Նավակը Ճոճող