Գրիգորյան Արմենը, կարելի է ասել, հասավ իր նպատակին, քանի որ այն տոնայնությունը, որով արձագանքել է Զախարովան Երևանից բարձրաստիճան պաշտոնյայի կողմից հնչեցված հայտարարությանը, մեղմ ասած, դուրս է դիվանագիտական էթիկետից:
Զախարովան փաստ է ուզում և, ի դեպ, ճիշտ էլ անում է, քանի որ հայտարարել ինչ-որ բան բոլորն էլ կարող են, բայց պետական բարձրաստիճան պաշտոնյան շարքային քաղաքացուց տարբերվում է նրանով, որ երբ մի բան է ասում, ապա կա՛մ ներկայացնում է իր խոսքերը հաստատող փաստեր, կա՛մ ձեռքի տակ ունենում է այդ փաստերը՝ հարկ եղած դեպքում դրանք ի ցույց դնելու. պետություն կառավարելը սաունայում մենեջերություն անել չէ, այն լուրջ գործ է, որով պետք է զբաղվեն լուրջ մարդիկ: Այնպես որ՝ եթե կան փաստեր այն մասին, որ իսկապես մեր ողբերգությունների պատճառը ռուսական հարկադրանքն ու Նիկոլի հերոսական դիմադրությունն է, ապա թող դրանք մեջտեղ բերվեն, մենք էլ իմանանք՝ ինչ ենք անում:
Զախարովան, ցավոք, չգիտի, որ փաստերի հետ լրջագույն խնդիրներ ունի ոչ միայն Գրիգորյան Արմենը, այլև նիկոլական բոլոր բարձրաստիճաններն ու հենց անձամբ Նիկոլը: Իշխանությունը վերցնելով փողոցից, ասֆալտների վրա քարշ գալով ու մարդկանց հիմարացնելով՝ սրանք չեն էլ հասկանում փաստերի զորությունը՝ սովոր լինելով առանց դրանց մանիպուլյացիաների: Բայց միջազգային հարաբերությունները բնավ նիկոլական շոու չեն. այստեղ հաշվի են նստում փաստերի ու շահերի հետ՝ ամեն մի ստորակետի համար հաշիվ պահանջելով:
Ինչ-որ մեկն իսկի իր հետույքի համար հաշիվը չի կարող տալ, ուր թե՝ Հայաստանի ճակատագրի…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/1176
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել