Լավ հրամանատարին հիշում ու հարգում են անգամ նրա զոհվելուց հետո։ Եռաբլուրում էլ է դա նկատվում, երբ ծառայությունն ավարտած զինվորները գալիս են իրենց հրամանատարների շիրիմներին։
Դավիթն առաջին հերթին լավ մարդ էր, հետո լավ սպա, լավ հայ, իրական հերոս, ու անգամ իր զոհվելուց հետո իր զինվորները մինչ օրս, ամեն առիթով հիշում են նրան։
Անգամ այն օրերին, երբ Դավիթն անհետ կորած էր համարվում, զինվորները զանգում էին տուն, ու առաջին հարցը, որ տալիս էին ծնողներին Դավոյի մասին էր. «Մամ, Առուշանյանի անունը զոհվածների ցուցակում կա՞։ Չէ՞։ Լավ ա, ուրեմն դեռ հույս կա, որ ողջ ա»։ Էտ տղեն էր Դավոն, ու չզարմացա, երբ տեսա Հանրային ռադիոյի այս ռեպորտաժը, որտեղ պատերազմի մասնակից կամավորական Դավիթ Մուրադյանը խոսում էր իր հրամանատարի մասին։ Խոսում էր Արցախի հերոս Առուշանյան Դավիթի մասին...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/aram1307/posts/pfbid02ihVf9WNTMwbBKXEfi87HMnmUjR7138zUFmTEQzN5Mqumti87bfzVhd5RNVFq9YWHl
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել