Խաբուսիկ ճամարտակություն

Նիկոլի աշխատակազմը, պարզաբանելով Ֆրանսիայի քաղաքացի, Ֆրանսիայի հայկական կազմակերպությունների համակարգող խորհրդի (CCAF) նախագահ, ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ Մուրադ Ֆրանկ Փափազյանի հանդեպ Հայաստանի Հանրապետություն մուտքի արգելք սահմանելու փաստը, որպես դրա պատճառ է մատնանշել այն, թե իբր Փափազյանն է կանգնած եղել հունիսի 1-ին Ֆրանսիայում ՀՀ դեսպանության մոտ վարչապետի գլխավորած կառավարական պատվիրակության՝ ՀՀ պետական դրոշակիր ավտոշարասյան դեմ հարձակման հետևում: Այսինքն՝ Փափազյանին Հայաստան չեն թողել ֆրանսահայերի բողոքի ակցայի պատճառով:

Թե որքանով են իրական իշխանությունների պնդումները, իհարկե, առանձին քննարկման հարց է, բայց եթե նույնիսկ Փափազյանն է կազմակերպել այդ բողոքի ակցիան՝ անելով դա ի սեր հայրենիքի, դա բավարար հիմք չէր՝ նման տրամաչափի ազգային գործչին Հայաստան չթողնելու՝ հատկապես նկատի ունենալով այն մարտահրավերների բնույթը, որոնց այսօր բախվում է Հայաստանը:

Չլինի՞ թե իշխանությունները կարծել են, թե Փափազյանը հիմա էլ այստեղ է իրենց դեմ բողոքի ակցիաներ կազմակերելու, նեղություն տալու Նիկոլի ավտոշարասյանը:

Հետո էլ իրենք իրենց համաշխարհային ժողովրդավարության ռահվիրաներ են հռչակում ու ցանկանում համոզել, որ չափազանց հանդուրժող են իրենց ընդդիմախոսների հանդեպ: Սա՞ է հանդուրժողականությունը, մի բողոքի ակցիան կարո՞ղ է սեպ խրել հայ ժողովրդի երկու հատվածների միջև՝ ի կատար ածելով թուրքերի երազանքը:

Դժվար չէ կռահել, որ Նիկոլի աշխատակազմի պարզաբանումն իրականում աբողջական չէ, այլ ընդամենը քող է՝ կոծկելու Փափազյանին Հայաստան չթողնելու իրական դրդապատճառները: Իսկ իրականությունն այն է, որ մարդուն Հայաստան չեն թողել, որպեսզի չստվերեն Հայաստան-Թուրքիա «երկխոսությունը»: Հայաստանում սպասված հյուրեր են միայն նրանք, ովքեր առաջ են տանում օտարների օրակարգը,իսկ բոլոր նրանք, ովքեր շեղվում են դրանից, կա՛մ պետք է նետվեն բանտերը՝ մեռնելու, կա՛մ մոռանան Հայաստան տանող բոլոր ճանապարհները:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել