ԵՂՈյանի տրամաբանությունը հիրավի «անզուգական» է: Ա՛յ, որ, շատ չէ, մի 3-4 հոգի էլ նրա նման գործիչ ունենար Հայաստանը, է՛լ մտածելու տեղ չէր լինի. խեղճ ժողովուրդը մի քիչ կապրեր, Հայաստանն էլ ժամանակի հետ քիչ-քիչ ծովից՝ ծով կդառնար…
Հիմա հարց՝ ողջ Չեչնիան, օրինակ, հիմնականում բնակեցված է չեչեններով, Ուդմուրտիան էլ՝ ուդմուրտներով, Գլենդելում էլ անգլոսաքսերից շատ հայեր ու «մեքսիկներ» են ապրում, հիմա դրանք ո՛չ Ռուսաստան են, ո՛չ էլ Ամերիկա՞: Այսինքն՝ աշխարհում այս կամ այն տեղանքի պատկանելիությունը որոշվում է դրանում ապրող մարդկանց ազգությա՞մբ…
Ի՞նչ խնդիր էր լուծում Նիկոլը՝ մերժելով Պուտինին մի փուլում, երբ հայերի դեմ պրակտիկորեն ձևավորվել էր միջազգային կոալիցիա, չլինի՞ թե հույսը ՆԱՏՕ-ն էր: Թե՞ խնդիրը հայկական բանակի ջախջախումն էր, որ Էրդողանը գոհ մնա:
Ինչպես դասականն էր հարց բարձրացրել, մենք՝ հայերս, ֆաշի՞ստ ենք: Չէ՞ր կարելի Շուշին թողել հայերի վերահսկողոթյան տակ, թեկուզ մի քանի հազար ադրբեջանցի էլ վերադառնար, եթե, իհարկե, ընդհանրապես վերադառնար՝ ապրելով հայի իշխանության տակ մոտավորապես այնպես, ինչպես ԽՍՀՄ-ի ժամանակ արցախահայերը՝ թուրքի իշխանության տակ: Իսկ գուցե թուրքը Շուշին պետք է հենց զենքո՞վ գրավեր, որ այնտեղ վերադարձող փախստականներն ապրեին հենց ադբեջանական իշխանությունների հովանու տակ, որ ճնշված հոգեվիճակում չհայտնվեին՝ ԱՀ-ի դրոշը տեսնելով:
Աբսուրդ է ուղղակի…
Ինչ վեաբերում է Եղոյանի պատկեացումներին՝ իշխանություն ունենալ-չունենալու մասին, ապա նա ակնհայտորեն պադնոշկա է տալիս սեփական կուսակցապետին՝ ակամա դառնալով նրա քաղաքական թշնամին. Նիկոլն, ուրեմն, Հայաստանում իշխանություն չունի:
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/253
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել