Գևորգյան Ժորժի պապան՝ Arsenը, Քաջարանից եկել էր Երևան ու գիշերվա 11-ին հասել Եռաբլուր։ Գրեց ինձ, դեռ այնտեղ էի։ Դիմավորեցի։ Ժորժի ընկերների ու համածառայակիցների շիրիմները էր փնտրում։ Օգնեցի գտանք տղերքից մի քանիսին։
Արցախի հերոս Շաքարյան Սերգեյի շիրիմը ցույց տվեցի։ Ծաղիկները դրեց ու հուզված ասում ա. «Է՜, կամանդիր, դու ողջ լինեիր, հիմա իմ տղաս էլ ողջ կլիներ...»։ Շաքարյանը Ժորժի հրամանատարն էր։ Նա զոհվեց հոկտեմբերի 25-ին, Ժորժը՝ ուղիղ 1 շաբաթ անց...
Ժորժի պատմությունն՝ այստեղ.
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել