Tert.am-ը գրում է.

Բերձոր–Շուշի ճանապարհից աջ թեքվելիս կյանքն այլևս առաջվանը չէ: Մայրուղին նախկինում մայիսին պարտադիր տանում էր Շուշի: Այսօր դա բացառված է, նայում ենք երկար, ու ծուռվիզ երեխայի պես լուռ հեռանում:

Ճանապարհին խաղաղապահներն են, վերևում՝ ադրբեջանցիները, ներքևում՝ մենք, հայացքներս դեպի Ղազանչեցոց, որը վերքոտ է, վիրավոր ու լքված: Նոր տերերի ձեռքին կարծես խաղալիք:

Խաղաղապահներն արգելում են նկարել ու ձայնագրել, 7 տարբեր հենակետում ստուգում են անձնագրերը, բեռնախցիկը և մաղթում բարի ճանապարհ:

Կյանքը Ստեփանակերտում եռում է: Մարդիկ ապրում են ապագայի հույսով: Չեն հավատում իշխանության խոստումներին:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել