Նոյեմբերի 9-ից հետո առնվազն 15 զոհված զինվորական ունենք, բայց դա, բնականաբար, քչերն են հասկացել։ Որովհետև կա՛մ պաշտոնապես ընդհանրապես չեն հայտնել այդ մասին, կա՛մ էլ լղոզվել է անվերջ չհերքող «հերքումների», մանիպուլյացիաների, մերձիշխանական շրջանակներից տարածվող բամբասանքների և ապատեղեկատվության պղտոր հոսքում։
Էլ չեմ խոսում 70–80 կամ գուցե ավելի շատ գերիների մասին։
Կրկնում եմ՝ նոյեմբերի 9-ից, այսինքն՝ պատերազմի «ավարտից» հետո։
Այսպիսի արհամարհական վերաբերմունք մեր ժողովրդի հանդեպ, մեր զոհվածների հանդեպ սպասելի է թուրքերից, թշնամուց, բայց ոչ մարդկանցից, որոնք գոնե անձնագրով մեր հայրենակիցներն են, առավել ևս՝ «ժողովրդի ընտրյալներ»։
Հենց այդ պատճառով էլ սրանց «նիկոլաթուրքեր» եմ անվանում։
Սխա՞լ եմ անում։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել