Հարավային Կովկասի երեք երկրներն էլ կորցնում են իրենց անկախությունը. Ստեփան Դանիելյան

Ադրբեջանի խանն իր իշխանությունը փրկելու համար ստիպված էր Թուրքիայի սուլթանին զիջել իր սուվերենությունը, տարածքները ետ բերելու դիմաց։ Միայն դա էր կարող երկրի ներսում ամրապնդել իր լեգիտիմությունը։ Արդյունքում Ադրբեջանը դառավ Թուրքիայի վասալն, իսկ Արցախում ստացավ ռուսական ռազմաբազա, որը դեռ իր խոսքն ասելու է։ Իրանն էլ ի դեմս Ադրբեջանի էկզիստենցիալ վտանգ է տեսնում, սա էլ իր հետեւանքները կունենա։ Ինչեւէ, Ադրբեջանը ետդարձի ճանապարհ չունի, վիճակն արդեն գցված է։

Ինչ վերաբերվում է Հայաստանին, ապա այստեղ վիճակն ավելի պարզ է։ Ադրբեջան + Թուրքիա տանդեմը մեր ատամներով չի եւ մնում է հույսը դնել Ռուսաստանի վրա։ Փաստորեն Ադրբեջանը ու Թուրքիան մեզ այլ տարբերակ չեն թողել։

Սակայն Վրաստանի ապագան էլ է մշուշոտ։ Թուրքիան դե ֆակտոր օկուպացրել է Աջարիան, փորձում է Աբխազիայում մրցակցել Ռուսաստանի հետ, երկրի հարավում նույնպես ադրբեջանցիները ամրապնդվում են եւ ըստ էության Վրաստանին Ադրբեջանի հետ միասին տնտեսական կախվածության մեջ է գցել։ Վրաստանի հույսը, որ կարող են մտնել ՆԱՏՈ, կամ այլ ձեւաչափերում ստանալ Արեւմուտքին ռազմական աջակցությունը, նույնպես հուսադրող չի, թեկուզ նրա համար, որ Սեւ Ծովի բանալիները Թուրքիայի ձեռքերում են։

Այսպիսով, Հարավային Կովկասն աշխարքաղաքական դասավորության իմաստով երկու հարյուր տարով ետ է գնացել ու այն ժամանակվա վիճակում է հայտնվել։