Զորակոչված եմ։ Մի ամիս է՝ բանակում եմ։ Արդեն 21 օր է, ինչ հեռախոսս առգրավել եք:
Ատամներս կռճտացնելով՝ այս օրերին լռել եմ՝ պահելով օրենքն ու աղոթելով Աստծուն։
Այսօր լռելն այլեւս անհնար է, իմ խիղճն, պատիվն ու ուսադիրներները պարտադրում են ասել, որ ձեզ ամենավերջին քֆուրն էլ է քիչ, նզովքի ենթարկվեք սրա հետեւում կանգնած բոլորդ՝ ձեզ ղեկավարող վիժվածքներից մինչեւ վերջին անուղեղ հայվան։
Ներեք մեզ, տղերք, եթե կարող եք...
Սենց չի մնալու, չի կարող մնալ, չպիտի մնա։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/armen.ashotyan/posts/10223285139174890
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
