Կապարը ծանր մետաղ է, դյուրահալ է և արծաթափայլ: Այն ունի հատկություն՝ օրգանիզմում կուտակվելու և երկար ժամանակ իր մասին «զգացնել չտալու»:

Հին Հռոմում շատ քչերը գիտեին կապարի մասին: Այնտեղ տեղյակ էին միայն, որ կապարի ացետատը ուտեստներին և գինուն աստվածային համ է տալիս: Այս նյութը հիմնականում օգտագործում էին խոհարարներն ու գինեգործները:

«Կապարե շաքարավազը» Հին Հռոմում ամենաշատ կիրառվող սննդային հավելումն էր: Ոչ ոք չգիտեր, որ «համեղ» ու սպիտակ փոշին թունավորում էր օրգանիզմը, և դեռևս չծնված փոքրիկներին հիվանդացնում թերմտությամբ, իսկ կանանց՝ անպտղությամբ:

Իսկ գինեգործները, բացի նրանից, որ գինի պատրաստելիս օգտագործում էին կապարե շաքարավազ, նաև խաղողը եռացնում էին հատուկ կապարե տարաներում:

Հին հռոմեական ճաշատեսակների 20%-ը պատրաստվում էր կապարե շաքարավազով:

Կապարի ացետատն անգամ մինչև վերջերս օգտագործվում էր կոսմետիկ միջոցների պատրաստման մեջ, սակայն բարձր թունավորության պատճառով արգելվեց:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել