Ինչպես տեղեկացրել էի, այսօր հրավիրված էի Արաբկիրի քննաչական բաժին` քրեական գործով որպես վկա հարցաքննության: Պարզվեց` գործը կապված է Ազգային ժողովում գույք կորելու հետ, որն ինձ առնչվում է այնքանով, որքանով որ ԱԺ-ում իմ նախկին աշխատասենյակի համակարգիչը չկա: Որոնողական աշխատանքների արդյունքում որոշվել է, որ ես պետք է հարցաքննվեմ և պատասխանեմ հարցին` արդյո՞ք տեղյակ եմ, թե որտե՞ղ է իմ նախկին աշխատասենյակի համակարգիչը:
Ուշագրավն այն է, որ ԱԺ-ում աշխատասենյակը հանձնել եմ 2018թ.-ի դեկտեմբերին` համապատասխան փաստաթղթերով: Այսինքն` ԱԺ աշխատակցի ներկայությամբ ակտ է կազմվել, որով ԱԺ շենքից դուրս են բերվել իմ անձնական իրերը: Եվ քանի որ ԱԺ աշխատասենյակում, բացի համակարգչից, ամեն ինչն էր իմ անձնականը, ըստ էության, ակտը վերաբերում է հենց համակարգչին: 2017թ.-ի մայիսին ԱԺ պատգամավոր ընտրվելուց հետո մեկ ամիս անց ձեռք եմ բերել MacBook Air համակարգիչ (մինչև հիմա օգտագործում եմ), որովհետև ԱԺ-ն ինձ համակարգիչ կարողացավ տրամադրել միայն 2017-ի հոկտեմբեր ամսին: Խոսքը հենց կորած համակարգչի մասին է, որը, ի դեպ, ոչ միայն նոր չէր, այլև դարն ապրած համակարգիչ էր, և ԱԺ-ում էր հայտնվել հնության պատճառով պետական մեկ այլ հաստատության հաշվեկշռից դուրս գրելու հետևանքով: Ժամանակներ էին այդպիսին. առաջնահերթությունը տրվում էր ընդդիմության աշխատասենյակների կահավորմանն ու համակարգիչներով ապահովելուն: Ներկայիս բարձրաստիճան պաշտոնյաներին, որ 2017-ին պատգամավորներ էին դարձել, հարցրեք՝ իրենք պատգամավոր դառնալուց հետո աշխատասենյակներում պետական գույքի և համակարգչի խնդիր երբևէ ունեցե՞լ են, թե՞ ոչ:
Հիմա պարզվում է` ԱԺ միջանցքների տեսախցիկների նկարածը չի պահպանվել, և ԱԺ-ում չեն կարողանում գտնել համակարգիչը, որը աշխատասենյակի հետ միասին հանձնել եմ ԱԺ աշխատակազմին: Բնական հարց է, չէ՞, առաջանում. ինչպե՞ս կարող էր 2019թ․-ի ընթացքում համակարգիչը` մոնիտորով ու քեյսով, ԱԺ շենքի տարածքից անէանալ, երբ շենքը ԱԱԾ կողմից հատուկ պահպանվող պետական օբյեկտ է, ԱԱԾ-ն էլ վարչապետին ենթակա կառույց է: Ինչևէ, Արաբկիրի քննչական բաժնում այսօր հարց են տվել` համակարգիչը չկա, կարո՞ղ է տեղյակ լինեք` որտե՞ղ է այդ համակարգիչը: Պատասխանել եմ, որ համակարգիչը փաստաթղթավորված հանձնել եմ, իսկ հիմա պատկերացում չունեմ, թե որտեղ կարող է լինել այդ համակարգիչը:
Ուղղակի ցավալի է, որ պողոսների վարչապետը, բան ու գործը թողած, նման քրեական գործեր է հրահրում, քննիչներին նման կերպ ծանրաբեռնում ու անհարմար դրության մեջ դնում, ինձ էլ աշխատանքից կտրում ու ստիպում քննչականում նման անհեթեթ հարցերի պատասխանել: Միրզոյան Արարարտի բառերով ասած` էս չե՞ք, արա...
