Փաշինյանը պողոսների վարչապետն է: Նրան Հայաստանի վարչապետ ասելը մի տեսակ արդեն անհարմար է: Հունվարի 23-ին պողոսների համար կազմակերպված ներկայացումը եւս մեկ անգամ հաստատեց դա: Անձամբ ես չեմ հավատում ոստիկանության այդ օրվա որեւէ հայտարարության, չեմ հավատում Նիկոլ Փաշինյանի արած «սրտառուչ» գրառման եւ ոչ մի տառին: Վերջ, համբերության բաժակը լցվեց, ես այլեւս ոչնչի չեմ հավատում, որ կապված է այս իշխանությունների հետ: Սրանց՝ Փաշինյանին ու իր թիմին, թվում է, թե Հայաստանը մի պողոսանոց է, որտեղ բոլորն անգրագետ են, վերլուծելու կարողությունից զուրկ, անհասկացող արարածներ, որոնց կարելի է քշել թեկուզ սպանդանոց:
Տեղն է քեզ, Էդիկ Անդրեասյան, քանի՞ անգամ ես որոշել այս հեղափոխականների մասին ոչինչ չգրել ու քանի՞ անգամ ես նորից գրել, քննադատել, հույս տվել, թե՝ ահա, ահա, ամեն ինչ կընկնի հունի մեջ, երկիրն իր ճամփան կգտնի ու կգնա առաջ: Չի լինում, այ մարդ, հասկացիր վերջապես, չի լինում, սրանք ո՛չ հունի մեջ ընկնողն են, ո՛չ էլ առաջ գնացողը: Թքած ունեն քո տվայտանքների վրա:
Մի 3-4 օր չերեւաց, չէ՞, գլխավոր պողոսատերը: Ի՛նչ հանգստություն էր ամենուր: Ուղղակի երջանիկ էինք, որ չկար՝ ՖԲ-ում չկար, կառավարությունում չկար, ԱԺ-ում չկար, քաղաքական կյանքում չկար, ոստիկանության օպերատիվ հաղորդագրություններում չկար, եղանակի տեսության մեջ չկար… Այդ օրերին հանցագործություններն էլ պակասեցին, ոչ մեկին չէին բռնում, նույնիսկ որոշ քրեական գործեր կարճվեցին ու վերադարձվեցին՝ գործ տվողներին: Մարդիկ ՖԲ-ում սկսեցին «Դուք»-ով դիմել միմյանց: Բայց մեկ էլ իմացանք, որ կին դատավորի լուսամուտին են կրակել… Առաջին զգացողությունը, որ ունեցա այդ մասին լսելուց հետո, այն էր, որ Նիկոլը վերադառնում է: Դա ասես նախանշան լիներ: Ներքին ձայնս չէր խաբում: Հենց բսնեց, կաշը գնաց:
Սերժի վախտ իսկապես լավ էր: Արդեն օրինաչափություն էր դարձել, որ Հայաստանում անհամ բաները պետք է տեղի ունենային հանրապետությունից նրա բացակայության ժամանակ: Ու քանի որ նա մեկ-մեկ էր բացակայում Հայաստանից, անհամ բաներն էլ մեկ-մեկ էին տեղի ունենում: Նիկոլի վախտ լրիվ հակառակն է: Երբ նա «բացակայում է», ոչ մի անհամություն չի լինում, երբ հայտնվում է, անհամություններն սկսվում են նոր թափով: Տեսնես ինչի՞ց է: Եսիմինչ ընդդիմություն էլ չունի, որ ասենք՝ նրան տեսնելիս ընդդիմությունը կատաղում է: Բայց տեսաք, չէ՞, թե Փաշինյանի վերադարձի նախօրյակին ԱԺ-ում ինչ եղավ: Լուրջ հարց էին քննարկում, ի դեպ՝ քրեական ենթամշակույթ ունեցող մարդկանց հարցը: Ես միշտ ասել եմ, որ այս ինստիտուտի մարդկանց պետք է հարգանքով մոտենալ: Բայց դու փորձիր սա հասկացնել «Իմ քայլը» խմբակցությանն ու կից պատգամավոր Արման Բաբաջանյանին: Նիկոլի հոտն էին առել, թե ինչ, այնպես հարձակվեցին ԲՀԿ-ի վրա, որ Ծառուկյանի աջակիցներն ստիպված եղան Արման Բաբաջանյանին իր պլյուսներով ու մինուսներով բնութագրել 3 տառի շրջանակներում: Արժանին պետք է մատուցել կին պատգամավորներին, որ նետվեցին տղամարդկանց միջեւ, որ բանը ձեռնամարտի չհասնի:
Ամբողջական հոդվածն այստեղ
