Կառավարությունն առաջարկում է, որ դատական օրենսգրքով սահմանվի ՍԴ դատավորի համար հրաժարական տալուց հետո ցմահ քաղցր կյանք: Մասնավորապես, եթե ՍԴ դատավորն արագ հրաժարական տա, ապա առանց աշխատելու նույնքան աշխատավարձ կստանա այնքան ժամանակ, որքան կստանար, եթե չտար հրաժարական: Ավելին, կօգտվի սոցիալական բոլոր այն իրավունքներից, որն ունի գործող դատավորը: Էլ ավելին` դրանից հետո էլ կստանա ցմահ բարձր թոշակ:
Իհարկե բոլորս ենթադրում ենք, թե ում համար է այս գայթակղիչ առաջարկը: Մենք ենթադրում ենք, որ այս առաջարկի հասցեատերերը Կառավարության համար անցանկալի ՍԴ դատավորներն են, որ այս քաղցր առաջարկից (չանել ոչինչ և ստանալ շատ բարձր աշխատավարձ, իսկ հետո շատ բարձր թոշակ), կօգտվեն հենց այդ դատավորները, բայց ես մեծ մտավախություն ունեմ, որ այս քաղցր առաջարկից առաջինն օգտվելու է հենց ՍԴ նորընտիր դատավոր Վահե Գրիգորյանը:
Դե ի՞նչ վատ է, չկարողացավ ինքնահռչակմամբ հասնել ՍԴ նախագահի պաշտոնին (իրեն խոստացել էին, բայց չկատարեցին խոստումը) հիմա պարզապես կապահովի իր ցմահ բարձր վարձատրությունը:
Խոստովանում եմ, եթե ինձ գոնե 5 օրով ՍԴ դատավոր ընտրեին, ես էլ դեմ չէի լինի օգտվել այդ հնարավորությունից:
Իսկ հարկատուներս արդյո՞ք համաձայն ենք մի քանի ամիս «աշխատած» ՍԴ դատավոր Վահե Գրիգորյանին պարապ ֆռֆռալու համար շատ բարձր և ցմահ վարձատրենք (12 տարի պաշտոնավարման ժամկետով, իսկ հետո էլ բարձր թոշակ):
Հ.Գ. մյուս փոփոխության մասին, որը վերաբերվում է դատավորների նկատմամբ քրեական հետապնդման հետևանքներին, կխոսեմ հետո:
