Թե բա՝ Էրդողանը հայերեն թվիթ ա արել․․․ Ու մի կողմից մե՜ խինդ, մե՜ ուրախություն, մյուսից՝ սուգ ու շիվան, իսկ, անկախ ցանկացած վերաբերմունքից, ինքը էդ գրառմամբ քարոզչական առումով արդեն իսկ ազդել ա մեզ վրա՝ որպես հայաստանյան ու հայ հասարակության, ինչքան էլ ցավալի լինի դա խոստովանելը։

Բա որ կոկորդս պատռում էի՝ ասելով, թե պետք ա օգտագործվի թվիթերյան դիվանագիտությունը, ասենք, օրինակ, պարսկերեն կամ ադրբեջաներեն գրելով, հյուսիսայինների մեջ վեհագույն ազգիս վեհ ներկայացուցիչներն իրանց արժանապատվությունից ցածր էին դիտարկում նման միտքը լսելն իսկ՝ էս ի՞նչ ես ասում, բա կարելի՞ ա, պարսկա-թուրքա-արաբական մուղամ-բան․․․

Ու հիմա Էրդողանը քարոզչական տիրույթում, Էրևանի աշխարհաբարով ասած, մեզ թեթև չախել ա։ Ուզո՞ւմ ենք տենց վեհ մնալ ու հերթական բարոյական հաղթանակով բավարարվել, հարց չկա, բայց մեր արյունարբու տարածաշրջանում թքած ունեն բարոյական հաղթանակների վրա, ու պետք ա իրական դաշտում կրել։

Իսկ դրա համար շատ սիրուն ասիմետրիկ պատասխան կա՝ մարտի 21-ին վարչապետի մակարդակով «Թվիթերում» ընտիր քրդերենով շնորհավորել Թուրքիայում նաև քրդական ինքնության պահպանման ու ազատագրական շարժման ներքին խորհուրդ ունեցող քուրդ ժողովրդի Նավրոզի տոնը։

#քարոզչություն
#մերպատասխանըՉեմբեռլենին

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել