Գերմարդկային բարությամբ ու իր երաժշտության պես մաքուր ու զուլալ. երեկ մաեստրո Մանսուրյանի ստեղծագործությունները հնչեցին Արամ Խաչատրյանի տուն-թանգարանում։ Տաքուկ ու ջերմ երեկոն հագեցած էր մաեստրոյի կամերային ստեղծագործություններով, որոնք հնչեցին Աննա Մայիլյանի, Մաքսիմ Նովիկովի, Արթուր Եղիազարյանի, Խաչատրյան տրիոյի՝ Արմինե Գրիգորյանի, Կարեն Շահգալդյանի, Կարեն Քոչարյանի կատարմամբ։
Թանգարանի մուտքի մոտ հոծ բազմությունը հավաքվել էր դեռ համերգից ժամեր առաջ, դահլիճը փոքր էր, փոխարենը բոլորն ուզում էին ներս մտնել՝ Մանսուրյանին մեկ վայրկյան մոտիկից տեսնելու ու լսելու համար։ Ոմանք նույնիսկ պատրաստ էին ամբողջ երկու ժամ հատակին նստած վայելել ճոխ զգացմունքայնությամբ երաժշտությունը։ Եվ իրոք, մեկ անգամ Մանսուրյան լսելով այլևս հնարավոր չէ մոռանալ նրա հնչյունների առեղծվածային աշխարհը։
Միջոցառման սկզբում Մանսուրյանը ողջունեց ներկաներին ու ներկայացրեց ստեղծագործությունների նախապատմությունը, ասաց, որ այս համերգն առաջին անգամ կայացել է Լոս Անջելեսում, երկրորդ համերգն արդեն հայրենիքում է հնչում։
80-ամյա ֆենոմեն Տիգրան Մանսուրյանի վսեմ, հոգևոր երաժշտությունն ունի խորքային տխրություն, այն զարմանալիորեն հյութեղ է և աներևակայելի գեղեցիկ։ Նրա երաժշտությունը հասու է բոլորին, և ամեն ոք այն ընկալում է յուրովի, որովհետև գեղեցիկի վայելքը վեր է ճանաչումից: Մանսուրյանական երաժշտության հնչյունները սրտեր են փոթորկում: Ստեղծելով համամարդկային գործեր՝ մաեստրոն կարողացել է միաժամանակ ընդգծել հայկականը:
2019-ը խոստանում է լինել մանսուրյանական` երաժշտական, առեղծվածային, պարզ և հյութեղ:
Նյութը՝ Էմմա Վարդանյանի
