Հաճախ ծնողական ֆորումներում բարձրացվում է մանկական անշնորհակալության հարցը, թե այսքան բան ենք նվիրում երեխային, իսկ նա նույնիսկ շնորհակալություն չի ասում, մի անգամ խաղում և մոռանում է խաղալիքի մասին։ Դա միայն նյութականին չի վերաբերում։ Հաճախ երեխաները չեն գնահատում ծնողների ամենօրյա խնամքն իրենց նկատմամբ, ամեն բան ընկալում են որպես իրենց նկատմամբ պարտավորություն։
Ինչպես է պետք սովորեցնել երեխային գնահատել ցանկացած բարի գործ։
1. Շնորհակալական խոսքեր
Որպեսզի երեխայի բառապաշարում հայտնվի «շնորհակալություն» բառը, ծնողները պետք է իրենք դա հաճախ օգտագործեն, այդ թվում՝ հենց երեխայի նկատմամբ նրա արած գործի համար։ Սակայն նրան էլ պետք է հիշեցնել, որ պետք է շնորհակալություն հայտնի մեծերից նվերների, օգնության և խնամքի համար։
2. Տնային աշխատանք
Երբ երեխան տան հետ կապված որևէ գործ է անում, նա հասկանում է, որ այս աշխատանքը ջանքեր և ժամանակ է պահանջում։ Այդ ժամանակ նա կգնահատի մեծերի աշխատանքը։
3. Մեծերի օրինակը
Եթե փոքրիկի ծնողներն անհարգալից են իրենցից մեծերի նկատմամբ, շնորհակալություն չեն հայտնում նրանց ամեն մանրուքի համար, երեխաներն էլ պատճենում են նման վարքը և կիրառում իրենց կյանքում։
4. Ընդհանուր գործ
Կարեկցանքի զգացողությունը ձևավորվում է երեխայի մոտ, երբ նա, օրինակ, օգնում է մեծերին բարեգործական աշխատանքներում, օրինակ՝ կեր գնել և կենդանիների կացարան տանել կամ տալ խաղալիքները, հագուստը, որոնք արդեն չեն օգտագործվում, կարիքավոր երեխաներին։ Նման օրինակներն օգնում են գնահատել այն, ինչն իրենց բաժին է հասել «հենց այնպես»։
Կարելի է նաև ընտանեկան ավանդույթներ ձևավորել.
• Ընթրիքի ժամանակ պատմել, թե օրվա մեջ ում եք շնորհակալ եղել,
• Շնորհակալական նամակներ գրել Ձմեռ պապիկին, տատիկին ու պապիկին աջակցության համար,
• Որոշել, թե ինչ առիթներով կարող են գնվել նվերները և հետևել դրան,
• Դերային խաղեր խաղալ խաղալիքներով՝ շնորհակալական բառեր օգտագործելու և սովորեցնելու համար։
Հուսով ենք, որ այս խորհուրդները կօգնեն ձեզ շնորհակալ և առատաձեռն երեխա դաստիարակելու գործում։
