Մահը մեր աշխարհի ամենամեծ առեղծվածներից մեկն է։ Ոչ ոք հստակորեն չի կարող ասել, թե ինչ է տեղի ունենում մահանալուց հետո։ Գիտնականներն ամեն ինչ անում են դա պարզելու համար, սակայն պատասխաններ ստանալու փոխարեն նրանց մոտ ավելի շատ հարցեր են առաջանում։
Առաջին կարևոր խնդիրը վերաբերում է կլինիկական մահին։ Շատ մարդիկ ասում են, որ դուրս են գալիս իրենց մարմնից, սպիտակ լույս են տեսնում, լսում են երաժշտություն, սավառնում են օդում և շատ այլ բաներ։ Այս ամենը չի կարելի տեսիլք անվանել, քանի որ դրանք տեղի են ունենում այն ժամանակ, երբ ուղեղն ու սիրտն այլևս չեն գործում։
Առաջանում է երկրորդ հարցը՝ ի՞նչ է տեղի ունենում գիտակցության հետ ֆիզոլոգիական մահից հետո։ Համաձայն ամենահեղինակավոր մասնագետներից մեկի՝ Սեմ Պարնիայի հետազոտության մարդիկ մահանալուց հետո՝ 10 ժամվա ընթացքում, կարող են հարություն առնել։ Այստեղից կարելի է ենթադրել, որ անգամ մահանալուց հետո մեր գիտակցությունը շարունակում է գոյություն ունենալ։
Չնայած այն բանին, որ արդեն մի քանի հազարամյակ է՝ փորձում ենք հասկանալ մահվան էությունը, այնուամենայնիվ, մենք շատ քիչ բան գիտենք նրա մասին։
