Գորգագործության համար անհրաժեշտ սարքավորումները, որոնք հայտնաբերվել են Հայաստանի հնագույն բնակավայրերում տեղի ունեցած պեղումների արդյունքում, թվագրվում են մ.թ.ա. V-IV դարերին, իսկ գորգ-կարպետների կտորները և գործվածքի այլ մնացորդներ, որոնք գտնվել են Արթիկյան գերեզմանոցում, թվագրվում են մ.թ.ա. XII-XI դարերին: Միջնադարում հայկական գորգը լայն տարածում է գտել ողջ աշխարհում, ինչի մասին վկայում են աշխարհի տարբեր թանգարաններում գտնվող նմուշներն, ինչպես նաև եվրոպական ձեռագրերում արված արձանագրությունները:
Հայկական գորգերը լավագույնն էին համարվում իրենց հումքի, պատրաստման տեխնոլոգիաների, կատարյալ զարդանախշերի շնորհիվ: Դրանք փաստացիորեն համարվում են հին հայկական ավանդական ծիսական-մշակութային պատկերացումների արտացոլումը: Դրանք մշակութային ֆենոմեններ են, որոնք իրենցից ազգային կերպար ու բնավորություն են ներկայացնում մինչ օրս:
Գորգերի հավաքածուներ այսօր կան Հայաստանի պատմության թանգարանում, Սարդարապատի ազգագորության թանգարանում, Շարամբեյանի անվան ազգային արվեստի թանգարանում: Այդ հավաքածուներում գորգերի թիվը հասնում է շուրջ 4,500-ի:
Հայկական գորգագործության արվեստը այլ ազգերի կողմից կատարվող անպատշաճ ոտնձգություններից պաշտպանելու համար ու կանխատեսելով հայկական գորգերի թանգարան ստեղծելը՝ Ձեզ ենք ներկայացնում «Հայկական գորգ» վիրտուալ թանգարանը, որում հայկական հնագույն գորգերի պատկերներն են ու դրանց կարճ նկարագրությունները: