Նայեք այս աղջկան… Երիտասարդ ժամանակ ես նրան կնայեի որպես երազանքների սահմանի, որպես ողջ կյանքիս երազանքի, իսկ հիմա նայում եմ որպես թանկարժեք ավտոմեքենայի, որով ցանկանում ես շրջել (դուք հասկացաք՝ ինչի մասին եմ խոսում), որը շատ լավ է ունենալ, որին բոլորը կնախանձեն, բայց այդ ողջ գեղեցկության հետևում մի խումբ խնդիրներ կան: Գլխավորը՝ շատ ծախսող են:
Այդ ամենով հանդերձ՝ ես խոստովանում եմ, որ այդպիսի ընտիր բաներն ինձ պետք են միայն «շրջելու» համար, այստեղ ոչ մի սիրո և վեհ զգացմունքների մասին խոսք չկա:
Միաժամանակ, այդպիսի ագրեգատով մեկ ժամ շրջելը կարող է արժենալ նոր iPhone-ի չափ, ընդ որում՝ ագրեգատը կսկսի կոտրվել նախքան սկսեք այն տապակել… Դա, գիտեք, թանկարժեք Բենթլիի նման է․ եթե Դուք կարող եք այն Ձեզ թույլ տալ, արժե վերցնել:
Այդպիսի ագրեգատները, որոնք լուսանկարով իրենց մասին խոսում են՝ ես թանկարժեք մեքենա եմ, ես շատ բան կարող եմ, տեսնում ես իմ բերանը, տեսնում ես իմ երկար ոտքերը, երկար մազերս, բայց ես մշտապես կկոտրվեմ:
Բայց վերջերս թանկարժեք ագրեգատները կոտրվում են առանց պատճառի, իրենց մասին շատ մեծ կարծիքի են և չեն տրամադրում այն ծառայությունները, որոնց համար վճարված էր:
Նույնիսկ նայելով ավտոմեքենաների բյուջետային մոդելներին՝ ես հասկանում եմ, որ, կառուցողականորեն, ինժեներները հասել են գագաթին, հետո գալիս են նանոտեխնոլոգիաներ, ուստի, ըստ էության, նոր ավտոմեքենաներն առանձնանում են միայն մասնիկներով:
Այդպես էլ՝ աղջիկները․ տարբերվում են միայն մասնիկներով, իսկ էությունը դա չի փոխում: Փոխվում են դիմացի և հետևի բամպերը, կեղծ հովացուցիչի պաշտպանիչը, դեմքի ժպիտը և օպտիկան… Վերջ: Ներսում ամեն ինչ նույն կերպ է: Հարթակը ստանդարտ է: Ինչ-որ մեկն ավելի շատ սիրում է մեծ բամպերներ, ինչ-որ մեկը՝ նուրբ կազմվածք, բայց էությունը նույնն է, և սպառման խողովակը մեկն է…
Անկեղծ ասած՝ եթե փող լիներ, ես ինձ համար Բենթլի և այդպիսի ագրեգատ կգնեի:
Բայց մեր իրականության մեջ այդպիսի ագրեգատները կարող են բախվել պահանջարկի պակասի: Բոլոր ցանկացողներն արդեն գնել են այդպիսի խաղալիք և լավ օգտագործում են հանգստյան օրերին, երբ աշխատանք չկա, իսկ նորերի համար ծանր է:
Նրանք նոր ծառայություններ չեն կարող առաջարկել, նրանց մնում է միայն սպասել այդպիսի թափքերի և բամպերների շարքի սիրահարներին:
Ու երբ նայում ես այդ ամենին և հասկանում ողջ անհեթեթությունը, գալիս է գիտակցում, որ այդպիսի աղջիկներն իրենց վերածում են իրի, ապրանքի, որին վաղ թե ուշ նոր ագրեգատ կփոխարինի՝ ավելի լավը:
