Ես անկուշտ,ագահ եմ ...Դոգմայի <համերգից> դուրս գալուց հետո ողջ ճանապարհին <Մելանխոլիկ>ն է եղել մտքիս...և ինչ տուն եմ մտել,դա եմ լսում,առանց դադարի,ինչքան լսում,այնքան ավելի է ախորժակս բացվում,հատկապես 3:28-ից մմմմ...ու ամենադժվարն այն է,որ ուզում եմ կիսվել,բոլորին ասել,թե ինչ գանձ եմ գտել,բայց վախենում եմ,որ նրանք չհասկանան դրա արժեքը...Վախենում եմ,որ երբ ինչ-որ երգ ընկերներիցս մեկին ուղակեմ լսելու,նա հանկարծ երգի այսինչ կիթառի հատվածն ինձ պես չընկալի,հանկարծ խոսքերը լրջությամբ չլսի,չհասկանա Դոգմա?ն...հասկացեք էլի,ուշադիր լսեք երաժշտությունը,ձայնը,բառերը...դեռ չեմ ասում,որ համերգներին գնաք ո՜նց եք սիրահարվելու Զառային,տղա-աղջիկ,առանց տարբերության...նրանցից էլ չկա ու միակ <էկզեմպլյարը> Հայաստանում է ,ձեր կողքին,գնահատեք...!..!
Շարունակությունը` այստեղ
