Ազատագրված գյուղերից մեկի դպրոց էի հյուրընկալվել: Դպրոցում շրջելուց, ուսուցիչների և աշակերտների հետ ծանոթանալուց հետո արդեն պետք է գնայինք: Դպրոցի տնօրենը բա՝ չէ՛, կացեք... Մտածեցի՝ լավ, մի գավաթ սուրճ կամ թեյ կխմենք ու կգնանք... Այ քեզ բան, հենց դպրոցում տնօրենը մեզ խաշ հյուրասիրեց: Քանի որ «շոֆեռը» նորից ես էի, ինձ չթողեց՝ խմեմ - Կա, թուրքի էն սպիտակ քարերն են, որ Կիրովաբադից ու Բաքվից են բերել, մեր սրբությունը հո դրանց քարով չեմ սարքի...
Արցախցին այ այսպիսին է՝ թասիբով ու հյուրասեր...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/kilkiahayastan/posts/400858690294078
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել



