1920-ի սեպտեմբերի սկզբին, այժմ արդեն Սովետական Ռուսաստանի ամենաակտիվ աջակցությամբ, Ադրբեջանի մայրաքաղաք Բաքվում գումարվեց Արևելքի ժողովուրդների 1-ին համագումարը: Համագումարի պատվավոր տեղերում էին նստած Հայոց Եղեռնի մի քանի կազմակերպիչներ` մարդակեր Էնվեր փաշայի գլխավորությամբ: Այդ համագումարի կարևոր նպատակներից էր Հայաստանի օկուպացման համար հող նախապատրաստելն ու գործողությունների հստակ ծրագրի մշակումը, որի մասին ընդունվեց համապատասխան բանաձև: Հայաստանի առաջին Հանրապետության փորձերը Հայկական հարցի արդարացի լուծման ուղղությամբ գնահատվեցին որպես «դաշնակ իմպերիալիստների ակնհայտ իմպերիալիստական նպատակներ», որոնք, իբր, հայ ժողովրդին մղում են պատերազմի ընդդեմ «բուրժուական լծից ազատագրված Ռուսաստանի և Ադրբեջանի ժողովուրդների»: Այդպիսով, այդ համագումարում պաշտոնապես տրվեց Հայաստանի վրա հարձակվելու մեկնարկը:
1920-ի սեպտեմբերի վերջին թուրքական բանակն անցավ հարձակման Սարիղամիշի ուղղությամբ: Քեմալականների արշավանքն ուղեկցվում էր կարմիր դրոշներով ու ռուսական հեղափոխական լոզունգներով: Շուտով արևելքից սկսվեց նաև Սովետական Ռուսաստանի և Ադրբեջանի կոալիցիոն զորամիավորումների առաջխաղացումը դեպի հայկական տարածքներ: Այդպես ընկավ անկախ Հայաստանը, բայց արդյո՞ք մենք լավ ենք սերտել պատմության այդ ցավալի դասերը և արդյո՞ք մենք վերջապես պետք է հասկանանք, թե ով՝ ով է:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1060429180738280&set=a.500519483395922.1073741831.100003136245699&type=3&theater
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել