Էսօր մամուլի ազատության օրն է։ Անկեղծ ասած, եթե էս ստատուսը գրելու լինեի երեք ամիս առաջ վստահաբար մի երկու վատ բանակասեի մեր մամուլի որոշակի ներկայացուցիչների ոչ պրոֆեսիոնալության մասին, բայց ապրիլյան ու հետ ապրիլյան դեպքերը ապացուցեցին, որ մեր մամուլը ու նրա ներկայաուցիցչները պատրաստ են ծանր վիճակում կանգնել երկրի, զինվորի կողքին, պատրաստ են համախմբվել ու զինվորակա մի բռունց դառնան, որով և հարվածեն ապատեղելատվությանը։
Մեր մամուլը ապացուցեց, որ ինչքան էլ ինքը ազատ է, միևնույն է վտանգի ժամանակ նա կարող է ինքնասահամանափակել իր ազատությունը ու լինել «դաստիարակված» ու տեղին։
Ես վստահ եմ, որ մենք բոլորս մի րոպե կասկած չունենք, որ առաջնագծում մենք վստահ կարող ենք հույս դնել մեր զինվորների վրա, բայց էս ընթացքում եո համոզվեցի, որ ցանցային «պատերազմի առաջնագծում» մենք կարող ենք մեր հույսը դնել մեր մամուլի զինվորների վրա։
Շնորհավոր ձեր բոլորիդ մասնագիտական տոնը հաուվելի լրագրողներ, խմբագիրներ, գլխավեր խմբագիրն էր ու մերօրյա մամուլի ստեղծման նպաստող բոլոր աշխատակիցներ ջաներ։
Հ.Գ. «Մամուլ» ասելով ես ընդհանրապես նկատի չունեմ մի քանի անչփահասների կողմից ստեղծվաժ անիմաստ ու ապուշ կայքերը։
