Այդ ձևական, փքված դեմքերով, ճոռոմ-ճոռոմ ելույթներով, դատարկ աչքերով դեմքերը տենալուց Աստված պահեց մեզ բոլորիս:
Մենք էինք ու մեր վիշտը:
Ու երեկ Ազատության հրապարակում ցրտից դողացող եկեղեցիական խմբի աղջիկների երգած շարականները հազար անգամ հոգեհարազատ էին ինձ, քան պետական սուգի հազար անգամ քշած կասետները:
Ու այսքան ժամանակ ինչ մոմերը վառվում էին, մի հատ քամի էլ չփչեց: Եվ ճիշտն էլ երևի դա էր: Անկեղծ: Շիտակ: Մաքուր:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/tigran.kocharyan/posts/10205931231305299?ref=notif¬if_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել