Վազգեն Խաչիկյանի համար սիրտս ցավում է, ու դարձյալ համարում եմ, որ սա այն դեպքն է, որ համակարգը խժռում է իր կադրերին, գուցե՝ լավագույն ու լուսավոր կադրերին: Վազգենը հաստատ չէր կարող միայնակ՝ առանց «վերևների» իմացության, նման բան անել: Սակայն պատժվեց միայն ինքը՝ արժանապատվորեն չտալով որևէ վերադսի անուն: Փորձանքի մեջ հայտնված մարդուց հրաժարվելը մեզանում սովորություն է, վատ սովորություն, բայց հատկապես այս պահին ուզում եմ ասել՝ ես Վազգենի հետ ճանապարհ եմ անցել, նրա հետ հաց եմ կիսել, նրան ընկեր եմ համարել ու ընկեր եմ համարում: Ու վստահ եմ, որ նա լուսավոր մարդ է ու անելիք ունի, շատ անելիք ունի էս պետությունում:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել