Fact.am-ը գրում է
«Cinema Concept Production» ընկերությունը Սպիտակի երկրաշարժ մասին հայ-ռուսական համատեղ «11:41» ֆիլմ է նկարահանելու (1988 թ. դեկտեմբերի 7-ին 11:41 տեղի ունեցավ ավերիչ երկրաշարժը): Նկարահանումները կմեկնարկեն 2015 թ. հունվարին: Ֆիլմի բյուջեն կազմում է 2,5 մլն դոլար, հայտնել է ընկերության գլխավոր տնօրեն Ալեք Շահբազյանը: Հաղորդում է ֆիլմի պաշտոնական կայքը:
Ֆիլմում նկարահանվելու են դերասաններ Արմեն Ջիգարխանյանը, Մկրտիչ Արզումանյանը, Ռաֆայել Քոթանջյանը, Սոս Ջանիբեկյանը և մի շարք ռուս դերասաններ:
11:41 Ֆիլմի ժանրը - խաղարկային, հոգեբանական, դրամա, պատմություն
Հայկական ԽՍՀ 1988 թ. դեկտեմբերի 7՝ առավոտյան ժամը 11 անց 41 րոպե 22,7 վրկ
Քաղաք Լենինական՝ գողտրիկ քաղաք,որի բնակիչները ապրում են սովորական խաղաղ կյանքի ռիթմին ու պայմաններին հարիր ռեժիմով:
Ոչինչ չէր նախանշում այն ողբերգությունը, որը սահմանագծեց հայ ժողովրդի կյանքը «առաջ» և «հետո».
Այդ օրը անսովոր ու տարօրինակ տաք էր: Ու թվում էր ,թե երկինքը ինքն է տաքացնում քաղաքը:Ողբերգությունից քիչ առաջ թռչունները կարծես թե մղվում էին դեպի գետին,տնային կենդանիների պահվածքը նույնպես մտահոգիչ էր, իսկ ինքը`քաղաքը, մի տեսակ անշարժացել էր ահագնացող լռության մեջ:
Առավոտյան ուղիղ 11 անց 41 րոպե 22,7 վրկ սկսվեց դժոխքը:Ռիխտերի սանդղակով տասը մագնիտուտ հզորությամբ, մեկ րոպեից էլ քիչ տևողությամբ ավերիչ երկրաշարժը գրեթե ամբողջությամբ կործանեց ու ամայացրեց Հայաստանի հյուսիսային մասը:
Լենինականի բնակելի թաղամասերի մոտ ութսուն տոկոսը մեկ ակնթարթում վերածվեցին ավերակների: Իսկ բնակիչները` մոտ երկու հարյուր հազար մարդ ,հայտնվեցին բետոնյա ծանր սալերի ու խավարի թագավորությունում:
Շատերի համար եթե մահը ակնթարթային չէր ,ապա այն գալիս էր հետո:Հազարավոր մարդիկ մահանում էին ծանր բետունակույտերի տակ երկարատև սեղմված վիճակից,արյան կորստից,ծարավից, ցրտից, վախից , խեղդվում էին փոշուց ու անորոշությունից:
Տոննաներ կշռող բետոնի ծանր սալերի տակ մնացած,տանջված սակայն կենդանության նշաններ ցույց տվող լենինականցիներին թվում էր, թե կռիվ է սկսվել, թե եկել է աշխարհի վերջը, և միայն իրենք են մնացել կենդանի և ոչ ոք այլևս իրենց չի գտնի:Սարսափի սարսուռն էր տարածվել մշտապես ժպտացող քաղաքի վրա: Ամենուր լսվում էր օգնության կանչ,հառաչանք,տնքոց, մղկտոց,լաց ու կոծ:
Փլատակների տակ գտնվողների մեջ էր մի երիտասարդ կին`փոքրիկ աղջնակի հետ: Հաղթահարելով անտանելի ցավը,մայրը փորձում է մի կերպ հանգստացնել փոքրիկին,սակայն անտանելի ցավը,ցուրտն ու խաղցը գնալով խորանում էր:Աղջնակը ջուր է ուզում , և ալևս ելք չգտնելով ,մայրը նրան է խմեցնում իր արյունը:
Իսկ վերևում սկսվում է փրկարարական աշխատանքերը:Ավելի ուշ, այստեղ են գալիս հազարավոր փրկարարներ,բժիշկներ,շինարարներ, փրկարարական մասնագիտացված ջոկատներ` աշխարհի տարբեր անկյուններից.գերժամանակակից տեխնիկա,տոննաներով մարդասիրական օգնություն:Կազմակերպված փրկարարական աշխատանքները հունի մեջ են մտնում միայն 2-3 օր հետո։Իսկ մինչ այդ , ողբերգության առաջին իսկ րոպեներից, փլատակների տակ մնացածներին անձնուրացորեն փորձում էին օգնել ողջ մնացած բնակիչները,բարեկամները,հարևաններն ու հարազատները:
Շարունակությունն՝ այստեղ
