Life.panorama.am-ը գրում է.
Ես չէի ուզենա տեսնել դեմքս ամսագրի շապիկին:
Ես գրեթե մեծացել եմ եկեղեցում, հայրս 60 տարի հոգևորական է եղել, և մեր բոլոր աղոթքներն ավարտվում էին «Ամեն, Աստված սեր է» խոսքերով:
Փոքր տարիքում ես գրեթե կինո չեմ նայել, հայրս շատ հազվադեպ էր թույլ տալիս ինձ կինոթատրոն գնալ:
Ես աշխատել եմ գործարանում, եղել եմ փոստատար, աղբահավաք, դա այդքան էլ հեռավոր անցյալում չէր, բավական է, որ ես ինձ հասարակ մարդ զգամ:
Ես չեմ սիրում խոսել կինոյի մասին, առ այսօր շատ քիչ ֆիլմեր եմ նայում:
Երբեք չգիտես, թե որ պահին են քեզ նայում, ուստի միշտ փորձում ես քեզ լավ դրսևորել, սա է հանրաճանաչ մարդկանց ապրելակերպը:
Ես այնքան էլ լուրջ չեմ վերաբերվում մրցանակներին, շատ եմ եղել այդ արարողություններին և լավ եմ հասկանում դրանց էությունը:
Մարդիկ հաճախ մոռանում են, որ կինոյում ամենալուրջ աշխատանքը տարվում է ոչ թե տեսախցիկի առաջ, այլ դրանից դուրս:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ